Pokrštavanje Srba

Pokrštavanje Srba

Verovanja starih Slovena su i dan danas, usled malobrojnih materijalnih ostataka i oskudnih pisanih izvora, nedovoljno istražena i rekonstruisana, naročito među Južnim Slovenima, a samim tim i Srbima. Pitanje ko je bio srpski vrhovni bog i danas nije rešeno, jer se smatra da bi to mogao da bude Dabog, Triglav ili Svetovid. Pored njih trojice, na srpskom kulturnom području pronađeni su tragovi koji ukazuju i na poštovanje drugih bogova. Smatra se da su Srbi pravili žrtvenike i kumire(idole) svojih bogova (iako njihovi tragovi do danas nisu pronađeni), a pojedini autori smatraju da su bili predstavljeni kao ljudi raširenih ruku tj. u obliku krsta. Deo nekadašnje mnogobožačke vere, očuvan je, sa izmenjenim hrišćanskim tumačenjem u današnjoj narodnoj veri kod Srba, a jedan od najvećih očuvanih mnogobožačkih običaja je krsna slava, nekada praznik u čast mitskog pretka i umrlih predaka.

Konstantin Porfirogenit navodi da su Srbi primili hrišćanstvo po dolasku na Balkan od misionara cara Iraklija, ali se danas smatra da to nije tačno, a i sam Porfirogenit na drugom mestu navodi da je deo Srba primio hrišćanstvo u doba njegovog dede, Vasilija I. Prvi srpski prinčevi koji nose hrišćanska imena (Stefan (najmlađi Mutimirov sin) i Petar (Gojnikov sin)), rođeni su između 870. i 874. godine, zbog čega se smatra da su Srbi i njihova vladarska porodica definitivno primili hrišćanstvo između 867. i 874. godine.

Dabog (ili Dažbog ) verovatno vrhovni bog kod Srba pre pokršavanja

Iako se smatra da su Srbi prihvatili hrišćanstvo između 867. i 874. godine, stara vera se među njima održala do kraja XII veka, odnosno do doba Stefana Nemanje i njegovog sina svetog Save.